این مطلب چکیده ای از جدیدترین مقالات معتبر پزشکی در سرتاسر دنیا درباره داروی پنتوپرازول است. در این مطلب با عوارض، نحوه استفاده، مقدار یا دوز مصرف و سایر نکات مهم درباره این قرص پرمصرف آشنا می شوید.
پنتوپرازول یک قرص خوراکی و تجویزی است که نام تجاری آن Pantosec است. این دارو بعنوان یک داروی عمومی بدون نسخه هم دردسترس است. داروهای عمومی معمولا از داروهای تجاری ارزانتر هستند. پنتوپرازول در 3 شکل وجود دارد: قرص خوراکی، سوسپانسیون مایع خوراکی و فرم داخل وریدی که به داخل رگ تزریق میشود.
قرص پنتوپرازول برای کاهش مقدار اسید معده ای که بدن میسازد استفاده میشود. این دارو علایم دردناک بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GERD) (یا همان ترش کردن) را درمان میکند. در این بیماری بازگشت غیرعادی محتویات و اسید معده به مری اتفاق می افتد. قرص خوراکی پنتوپرازول برای درمان بیماری های دیگری که معده میزان زیادی اسید تولید میکند مانند سندروم زولینگر-الیسون هم استفاده میشود.
پنتوپرازول متعلق به داروهای مهارکننده پمپ پروتونی میباشد. این مقدار اسید معده را که به کاهش علایم مرتبط با بیماری هایی مانند ریفلاکس گاستروازوفاژیال است کاهش میدهند.
قرصهای خوراکی پنتوپرازول موجب خواب آلودگی نمیشوند. اگرچه این عوارض جانبی را بدنبال دارد:
عوارض جانبی شایعتری که پنتوپرازول عامل آن است عبارتند از:
.
جهت مطالعه ادامه متن به لینک اصلی زیر رجوع نمایید:
در این مطلب نتیجه جدیدترین تحقیقات انجام شده توسط چندین موسسه پزشکی معتبر در آمریکا راجب داروی داکسی سایکلین را در اختیار شما قرار می دهیم. دقت کنید که برخی اطلاعات قدیمی که در برخی سایت های فارسی راجب این دارو ذکر شده اند، کاملا در مطالعات جدید رد شده اند.
داکسی سایکلین آنتی بیوتیکی است که به گروهی از آنتی بیوتیکها بنام تتراسایکلین تعلق دارد. داکسی سایکلین معمولا بصورت خوراکی برای آکنه و روزاسه (یک بیماری پوستی مزمن) تجویز میشود. این دارو برای درمان آکنه التهابی خفیف تا متوسطی مورد استفاده قرار میگیرد که با درمانهای دیگر بهبود نمیابد. همچنین از داکسی سایکلین برای درمان انواع بسیاری از عفونتهای باکتریایی، از دستگاه ادراری گرفته تا بیماری های لثه استفاده میشود. داکسی سایکلین یک داروی خوراکی است، پس بصورت قرص یا کپسول مصرف میشود. داکسی سایکلین برای درمان جوشها و دانه های پوستی پشت یا قسمتهای دیگر بدن که نمیتوان از دروهای موضعی استفاده کرد، بسیار مناسب است.
داکسی سایکلین با کنترل باکتری ها کار میکند. اگرچه آکنه یک عفونت نیست و مسری هم نیست، آنتی بیوتیکها میتوانند با کاهش مقدار باکتریهای عامل آکنه در پوست، میزان جوشها و دانه های پوستی را کاهش دهد.
داکسی سایکلین همچنین موجب کاهش التهاب میشود، پس میتواند جوشهای متورم و قرمز را هم از بین ببرد. بااینحال نمیتواند دانه های پوستی بدون التهاب مانند جوشهای سرسیاه و میلیا (جوشهای سفید زیرپوستی) را از بین ببرد. برای درمان این نوع جوشها به درمانهای دیگری نیاز دارید.
دیگر اسم های داکسی سایکلین عبارتند از: نامهای تجاری این دارو عبارتند از: Doryx, Vibramycin, Oracea, Adoxa ولی بیشتر از همه بعنوان داروی عمومی داکسی سایکلین شناخته میشود.
داکسی سایکلین بسته به تشخیص پزشک 1 یا 2 بار در روز و به میزان 50-100 میلیگرم در هر دوز مصرف میشود. اگر داکسی سایکلین همراه با داروهای دیگر درمان آکنه مانند بنزوئیل پروکساید و رتینوئید موضعی مورد استفاده قرار گیرد، نتایج بسیار سریعتر و بهتر خواهند بود.
عملکرد داکسی سایکلین برای کاهش التهاب و باکتریها بسیار مناسب است اما این تنها فاکتور برای از بین بردن جوشها نیست. جوشها همچنین بدلیل چربی اضافه بنام کامدو ایجاد میشود. جوش صورت نوک تیز کامدو هایی هستند که دچار التهاب شده اند و باعث ایجاد برآمدگی هایی قرمز یا صورتی رنگ روی سطح پوست می شوند. داکسی سایکلین از تشکیل این نوع جوشها جلوگیری نمیکند، اما داروهایی مانند رتینوئید موضعی و بنزوئیل پروکساید میتوانند آنها را درمان کنند. علاوه بر آن استفاده ی داکسی سایکلین بهمراه داروهای آکنه غیرآنتی بیوتیکی موضعی، احتمال مقاومت آنتی بیوتیکی را کاهش میدهد.
.
اطلاعات تکمیلی را با مراجعه به لینک زیر بخوانید:
در این مطلب تمامی توضیحاتی که درباره قرص واژینال نیستاتین، نحوه مصرف، دوز استفاده، عوارض و سایر نکات را در اختیار شما قرار می دهیم. این مطلب حاصل جدیدترین تحقیقات دانشمندان آمریکایی در سال 2019 درباره این دارو می باشد.
نیستاتین به گروهی از داروها بنام ضد قارچها تعلق دارد. نیستاتین واژینال برای درمان عفونتهای قارچی واژن مورد استفاده قرار میگیرد. کرم ها یا قرصهای نیستاتین ممکن است برای مشکلات دیگر توسط پزشک تجویز شود. نیستاتین فقط با نسخه ی پزشک قابل دسترسی است.
.
توضیحات بیشتر را با کلیک بر روی لینک زیر بخوانید:
در این مطلب نتایج جدیدترین تحقیقات موسسات معتبر پزشکی درباره داروی کلومیپرامین را در اختیار شما قرار می دهیم. استفاده هایی که از این دارو می شود، عوارض احتمالی، نحوه استفاده و دوز مناسب مصرفی و نکات مهم دیگر که باید قبل از مصرف یا حین مصرف بدانید.
کلومیپرامین داروی ضدافسردگی سه حلقه ای است. تأثیر شیمیایی که بر مغز دارد ممکن است باعث عدم تعادل شود. کلومیپرامین جهت درمان اختلال وسواسی-اجباری استفاده می شود. همچون بازگشت افکار یا احساسات و فعالیتهای تکراری.
اگر در 14 روز گذشته داروی MAO inhibitor استفاده کرده اید از مصرف داروی کلومیپرامین خودداری کنید. همچنین مصرف داروهای ایسکاربوکسازید، لینزولید، متالین آبی، تزریق فنین، راساکلین، سلیکیلین، ترایسیپروماین هم همراه با کلومیپرامین مناسب نیستند.
برخی از جوانان هنگامی که برای اولین بار داروی ضدافسردگی مصرف می کنند به خودکشی فکر می کنند.
هنگام مصرف به تغییرات خلق و خو ویا علایم خود توجه داشته باشید. هرگونه علایم جدید یا چیزی که نشان دهنده وخیم تر شدن حال شما باشد به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر نسبت به کلومیپرامین یا داروهای مشابه آن مانند داروهای ضد افسردگی (آمیتریپتیلین، آموکسیاپین، دیزپارمین، دوکسپین، ایمیپرامین، نورتریپتیلین، پروتروپتیلین یا تریمیپامینین) حساسیت دارید از مصرف آن خودداری کنید.
در صورت مصرف MAO در 14 روز گذشته از مصرف کلومیپرامین خودداری کنید؛ زیرا این تداخل دارویی بسیار خطرناک است. ترکیبات MAO عبارتند از: ایزوکاربوکازید، لنزولید، متالین آبی تزریقی، فناین، راکالین، سفرویلین، ترانیل ساپیرومین و مواد دیگر.
قبل از مصرف کلومیپرامین در صورتی که ظرف 5 هفته گذشته داروی ضد افسردگی استفاده کرده اید به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین مصرف داروهای سیتالوپرام، اسکلیتوپرام، فلوکستین (پروزاک)، فلوکسامین، پاروکستین (paxil)، سرتالین (Zoloft)، ترازودون یا ویولودوزون (ویبرید). برای اطمینان از مفید بودن این دارو برای شما در صورت وجود این بیماریها پزشک خود را مطلع کنید.
.
اطلاعات بیشتر را در لینک اصلی زیر بخوانید:
داروی کلیدینیوم سی (کلردیازپوکساید-کلیدینیوم) یک داروی ترکیبی (ساخته شده از دو دارو) درمان زخم معده و روده تحریک پذیر یا عفونت روده است که در ایران کاربرد زیادی دارد. در بسیاری وب سایتهای فارسی اطلاعات غلطی درباره عوارض، کاربرد و نحوه استفاده از این دارو مشاهده کردیم. به همین خاطر در این مطلب با کمک جدیدترین تحقیقات مجلات پزشکی معتبر دنیا، اطلاعات صحیح راجب این دارو را در اختیار شما قرار می دهیم.
کلردیازپوکساید و کلیدینیوم یک داروی ترکیبی (کلردیازپوکساید+ کلیدنیوم) است که در درمان زخم معده، سندرم روده تحریک پذیر یا نشانه های مربوط به عفونت روده موثر است. کلردیازپوکساید و کلیدینیوم با هم و به همراه داروهای دیگر برای کاهش نشانه های بالا تجویز می شوند. به گفته سازمان غذا و داروی آمریکا، کلردیازپوکساید و کلیدینیوم در درمان نشانه‌های بالا موثر هستند. اگر مبتلا به گلوکوم، بزرگی پروستات، انسداد مثانه یا مشکلات ادراری هستید، نباید این دارو را مصرف کنید. اگر به کلردیازپوکساید یا کلیدینیوم حساسیت دارید یا مبتلا به موارد زیر هستید این دارو را مصرف نکنید:
کلردیازپوکساید دارای اثرات بدی بر جنین متولد نشده است. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید قبل از مصرف این دارو با پزشک خود م کنید. کلردیازپوکساید و کلیدینیوم در شیر ترشح می شود و دارای اثرات سوئی بر کودک شیرخوار است. هنگام مصرف این دارو، از روش های موثری برای پیشگیری از بارداری استفاده کنید.
این دارو همچنین ممکن است روند ترشح شیر را آهسته کند. اگر در دوران شیردهی هستید، پزشک خود را مطلع کنید.
سقوط ناگهانی در بیماران سالمندی که بنزودیازپین دریافت می‌کنند شایع است. برای اجتناب از آسیب غیر منتظره، هنگام مصرف کلردیازپوکساید و کلیدینیوم احتیاط کنید.
مصرف کلردیازپوکساید و کلیدینیوم برای افراد زیر 18 سال توصیه نمی شود.
.
اطلاعات بیشتر را در لینک اصلی زیر بخوانید:
آمیتریپتیلین که عمدتا به صورت قرص در ایران استفاده می شود جهت درد و میگرن یا بهبود افسردگی استفاده می شود. در این مطلب بر اساس جدیدترین تحقیقات چندین موسسه معتبر پزشکی در دنیا، تمام نکات مهم درباره این دارو را به شما آموزش می دهیم.
قرص های آمیتراپتیلین در سه دوز متفاوت 10-25 یا 50 میلی گرمی موجود می باشند.
آمیتراپتیلین مایع نیز در سه دوز متفاوت 10-25 یا 50 میلی گرمی می باشد که جهت مصرف نوع 5 میلی گرم یک قاشق غذا خوری استفاده می شود.
میزان معمول جهت شروع استفاده از این دارو در جوانان و کودکان 12 تا 17 سال 10 میلی گرم در روز می باشد. در صورت نیاز مقدار مصرف این دارو می تواند افزایش داده شود.
شروع مصرف این دارو برای جوانترها بستگی به علائم بیماری و وزنشان دارد.
حداکثر میزان مصرف این دارو جهت درمان درد 75 میلی گرم در روز می باشد. البته میزان مصرف برای جلوگیری از دردهای میگرنی می تواند بیشتر باشد.
.
اطلاعات بیشتر را در لینک اصلی زیر بخوانید:
قرص کلرفنیرامین از داروهای پرکاربرد جهت درمان حساسیت های مختلف می باشد؛ اما در بسیاری وبسایت های فارسی کاربردها و عوارض یا نحوه مصرف با روشهای قدیمی ذکر شده است که در تحقیقات جدید رد شده اند. در این مطلب همه نکات مهم پیرامون این دارو را بر اساس چندین موسسه معتبر پزشکی بیان می کنیم.
کلورفنیرامین نوعی آنتی هیستامین است. تجویز این دارو برای بزرگسالان و کودکان 6 سال و بالاتر می باشد، برای درمان آلرژی ها، از جمله خارش چشم و آبریزش، عطسه، آبریزش بینی، خارش و تحریکات پوستی و همچنین برای خارش ناشی از نیش ات و سایر بیماریها مثل آبله مرغان یا سرخک استفاده می شود. کلورفنیرامین مانع ایجاد هیستامین می شود، نوعی ماده آزاد شده است که توسط سلولهای بدن تولید آلرژی می کند.
اگر فردی علائمی مشابه بیماری شما دارد این دارو را به او پیشنهاد نکنید. ممکن است برای افراد دیگر مصرف این دارو مضر باشد. در حال حاضر در ایران و اکثر کشورها، این دارو به شکل قرص 4 میلی گرم قابل دسترس است.
برای رینیت آلرژیک، میزان مصرف معمول برای بزرگسالان و کودکان 12 ساله و بالاتر 4 میلی گرم در هر 4 تا 6 ساعت است. برای مصرف طولانی مدت، میزان مصرف معمول برای بزرگسالان و کودکان 12 ساله و بالاتر 12 میلی گرم هر 12 ساعت است. حداکثر مقدار توصیه شده، 24 میلی گرم در طول 24 ساعت می باشد.
برای جلوگیری از آلرژی فصلی، مقدار مصرف اولیه 4 میلی گرم در هنگام خواب است که می تواند به 8 میلی گرم در روز افزایش یابد که این مقدار باید در 3 وعده مصرف شود، طول درمان با این میزان 2 هفته می باشد.
برای کودکان بین 6 تا 11 ساله، مقدار مصرف این دارو معمولا 2 میلی گرم در هر 4 تا 6 ساعت است. حداکثر مقدار تجویز شده 12 میلی گرم در طول 24 ساعت می باشد. این دارو برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود مگر طبق دستور پزشک.
سالمندان ممکن است به مقدار کمی از این دارو نیاز داشته باشند.
مواردی وجود دارد که می تواند بر میزان مصرف روزانه این دارو مؤثر باشند؛ مانند وزن بدن و مصرف با سایر داروها. اگر پزشک میزان مصرف این دارو را غیر از آنچه در اینجا ذکر شد برای شما تجویز کرده باشد، بدون م با او این میزان را تغییر ندهید.
اگر زمان مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آنرا مصرف کنید، در صورتی که زمان یادآوری نزدیک به موعد بعدی است طبق برنامه عمل کنید. این دارو در دمای اتاق، دور از نور و رطوبت نگهداری شود، همچنین دور از دسترس کودکان باشد.
این دارو را مصرف نکنید اگر:
.
برای مطالعه ادامه متن بر روی لینک اصلی زیر کلیک کنید:
در این مطلب که جمع آوری آن چندین روز به طول انجامیده است، با کمک تحقیقات جدید چندین مجله معتبر پزشکی دنیا، یک مقاله کامل از داروی کلاریترومایسین گردآوری کرده ایم. در این مطلب با موارد استفاده، عوارض جانبی، طرز و دوز مصرف و نکات مهم دیگر آشنا می شوید. دقت کنید در تحقیقات جدید برخی از نکاتی که در مطالب قدیمی وبسایت های فارسی راجب این دارو می خوانید رد شده اند.
کلاریترومایسین به گروه داروهای آنتی بیوتیکها (ماکرولید) تعلق دارد. داروهای متعلق به یک دسته عملکرد مشابهی دارند و برای شرایط مشابهی مورد استفاده قرار میگیرند.
کلاریترومایسین با توقف عملکرد باکتریهای عامل عفونت اثر میکند.
این دارو نباید برای درمان یا پیشگیری از عفونتهای باکتریایی استفاده شود. همچنین برای درمان ویروسهایی مانند سرماخوردگی معمولی هم کاربرد ندارد.
کلاریترومایسین باعث خواب آلودگی نمیشود اما میتواند عوارض جانبی دیگری داشته باشد.
در صورت بروز عوارض جانبی زیر نیازی به نگرانی نیست ولی اگر این اثرات به بیش از یک هفته طول کشیدند به پزشک اطلاع دهید. شایعترین عوارض جانبی کلاریترومایسین عبارتنداز:
.
ادامه متن را در لینک اصلی زیر بخوانید:
کلاریترومایسین 500-عوارض، فواید، نحوه استفاده اصولی و سایر نکات
در این مطلب که جمع آوری آن چندین روز به طول انجامیده است، با کمک تحقیقات جدید چندین مجله معتبر پزشکی دنیا، یک مقاله کامل از سولفات منیزیم گردآوری کرده ایم. در این مطلب با موارد استفاده، عوارض جانبی، طرز و دوز مصرف و نکات مهم دیگر آشنا می شوید. دقت کنید در تحقیقات جدید برخی از نکاتی که در مطالب قدیمی وبسایت های فارسی راجب این دارو می خوانید رد شده اند.
سولفات منیزیم که با نام نمک اپسوم هم نامیده می شود، ماده ای معدنی است. عملکرد عمده آن در جایگزینی منیزیم در بدن و آبرسانی به روده است. سولفات منیزیم به صورت ملین برای رفع یبوست و تنظیم مقدار منیزیم در بدن به کار می رود. سطوح پایین منیزیم در بدن می تواند با مصرف الکل، اسهال شدید، تغذیه بد و یا کلسیم زیاد بدن تشدید گردد. علائم کمبود منیزیم در بدن شامل خستگی، گرفتگی عضلانی یا اسپاسم، تشنج و حرکات ناگهانی چشم می باشد. برخی افراد از نمک های اپسوم برای استحمام استفاده می کنند. این کار به مهار درد در ماهیچه ها کمک کرده و درد ناگهانی و کبودی را تسکین می دهد.
درمان دارویی به صورت تزریق داخل وریدی در ن باردار و کودکان خاص به کار میرود تا تشنج ها را کنترل کند. این داروها می تواند در موقعیت های دیگر برای درمان اریتمی های خطرناک، فشار خون پایین، کم کردن دردهای انقباضی زایمان با تشخیص پزشک به کار رود. سولفات منیزیم می تواند بدون نسخه پزشکی تهیه گردد.
دوز بالاتر از نسخه پزشک را مصرف نباید کرد؛ زیرا مقادیر بیش از حد این مواد معدنی می تواند آسیب های جانبی خطرناک و تهدید کننده ای در بر داشته باشد. پیش از مصرف سولفات منیزیم در صورت داشتن مشکلات زیر با پزشک معالجتان م نمایید:
بیماری کلیوی، بیماری قلبی، ضربان قلب نامنظم، دیابت، اختلال معده یا روده، درد شکم حاد، استفراغ یا حالت تهوع، مشکل روده، انسداد روده، یبوست شدید، کولیت و اختلالات تغذیه ای. همینطور اگر به طور ناگهانی تغییر در عادات روده داشته اید و یا در رژیم غذایی کم منیزیم هستید و یا اگر از ملین ها برای مدت بیشتر از یک هفته استفاده کرده اید، به دکتر خود اطلاع دهید.
اگر باردار می باشید و فرزدندتان در 2 ساعت آینده به دنیا می آید، از مصرف سولفات منیزیم حذر کنید. اگر از خونریزی مقعد رنج می برید و یا تحرکات روده ای در ضمن استفاده از سولفات منیزیم به عنوان ملین را ندارید با دکترتان فوراً تماس بگیرید؛ زیرا امکان دارد مشکلات دیگه ای دارید که از آن مطلع نیستید. باید به پزشکتان در خصوص سولفات منیزیم پیش از هرگونه عمل جراحی حتی اعمال دندانپزشکی خبر دهید.
.
ادامه توضیحات را در لینک اصلی زیر بخوانید:
در این مطلب که جمع آوری آن چندین روز به طول انجامیده است، با کمک تحقیقات جدید چندین مجله معتبر پزشکی دنیا، یک مقاله کامل از سرتونین گردآوری کرده ایم. در این مطلب با موارد استفاده، افرادی که به سرتونین نیاز دارند و نکات مهم دیگر آشنا می شوید. دقت کنید در تحقیقات جدید برخی از نکاتی که در مطالب قدیمی وبسایت های فارسی راجب سرتونین می خوانید رد شده اند.
سروتونین در بسیاری از بیماری های روانی و داروهایی که برای درمان آن ها استفاده می شوند، نقش دارد. سروتونین یک هورمون و انتقال دهنده ی عصبی است که در عملکرد بسیاری از اعضای مختلف بدن دخالت دارد.
سروتونین گاهی اوقات به عنوان ماده ی شیمیایی خوشحال شناخته می شود زیرا نقش مهمی در تنظیم حال و حوصله دارد و مقدار کم آن در مغز با افسردگی به هم وابسته اند.
هر چند ارتباطی بین مقدار کم سروتونین و افسردگی وجود دارد اما مشخص نیست که آیا مقدار کم سروتونین باعث افسردگی می شود یا افسردگی باعث کاهش سطح سروتونین می شود.
سروتونین، به عنوان یک انتقال دهنده ی عصبی، پیام ها را بین سلول های عصبی مغز ارسال می کند. این وظیفه، سروتونین را به یک مولکول مهم و موثر بر سلامت ذهن و عملکرد مغز تبدیل می کند.
سروتونین علاوه بر افسردگی، ممکن است در سایر اختلالات ذهنی و مغزی، مانند اختلال اضطراب و نگرانی، اختلال وسواس اجباری (OCD)، اختلال استرس پس از ضربه (PTSD)، فوبیا و حتی صرع، نیز نقش داشته باشد.
سروتونین هم چنین در بسیاری از عملکردهای دیگر بدن نقش مهمی دارد. در اشتها و هضم (عملکرد و حرکت روده ها)، سلامت استخوان ها، روابط جنسی و خواب دخالت دارد.
سروتونین یکی از مواد تشکیل دهنده ی ملاتونین، ماده ی شیمیایی که به تنظیم چرخه ی خواب و بیداری بدن کمک می کند، است. داروهای ضد افسردگی خاصی که سطح سروتونین را بالا می برند، باعث اختلالات جنسی می شوند.
بر اساس مقاله ی منتشر شده در آوریل 2018 در مجله ی Cell، سطح خیلی بالا یا خیلی پایین سروتونین با بیماری هایی مانند سندرم روده ی تحریک پذیر (IBS)، بیماری قلبی و پوکی استخوان-بیماری ای که استخوان ها را ضعیف می کند- در ارتباط است.
.
ادامه مطلب را در لینک اصلی زیر بخوانید:
درباره این سایت